Ankitam – Telugu Kavitha

మనస్సుయె బరువు అయినది.

                    మౌనం భారం అయ్యాక….

తలుపే తనమునకలు అయినాది.

                    తలిచిన క్షణం బరువు అయ్యాక….

నిరిక్షణయే   నిశిథిని చేరింది.

                    నయానాలకు కన్నిళ్లు బరువు అయ్యాక….

తెలుపలలేక మది మరి మరి వెదనకు గురి అయినాది.         

తనువు తిరిగిరాని లోకాలు చేరాక!!!!!!!!